تیغه میانی ، تیغه ای است از جنس استخوان و غضروف که دو طرف بینی را از یکدیگر جدا می کند . این تیغه در قسمت عقب بینی از استخوان و در قسمت جلویی بینی از جنس غضروف است و بروی آن لایه ی پوشاننده یا همان مخاط بینی قرار گرفته است .
تیغه میانی بینی نقش بسیار مهمی را در جراحی زیبایی بینی ایفا می کند . اثرات آن هم بروی تنفس از راه بینی هست و هم اثر برروی ظاهر بینی دارد.
اگر این تیغه در خط وسط نباشد و به یک طرف منحرف شده باشد باعث گرفتگی حفره بینی شده که مشکل تنفسی از راه بینی را موجب می شود . انحراف تیغه میانی بینی هم چنین می تواند باعث خرخر حین خواب و نیز خون ریزی از بینی شود . به این خاطر حین عمل بینی ، باید انحراف تیغه میانی بینی را نیزاصلاح کرد تا این مشکلات نیز برطرف شوند .
اثر دیگر تیغه میانی بینی بر روی ظاهر بینی است به نحوی که اگر این تیغه به یک سمت منحرف شده باشد ، ظاهر بینی نیز منحرف است .
برداشتن کامل تیغه بینی باعث می شود دو حفره باهم یکی شده و جریان هوای تنفسی در داخل بینی به صورت گردابی حرکت كند كه در اين حالت فرد احساس ناخوشایند تنفس از راه بینی را دارد .
در جراحی بینی باید قسمت های منحرف غضروف و استخوان تیغه میانی را برداشت در حالی که عملکرد و ساختار اصلی تیغه میانی را باید حفظ کرد . حداقل ساختار غضروفى که باید حفظ شود را داربست غضروف بینی می نامند . که این میزان حدود حداقل یک سانت در بالا و جلوی بینی به شکل L می باشد در صورت برداشتن آن باعث افتادگی بینی و نیز احتمال فرورفتگی پشت بینی می شود .
حین جراحی باید از آسیب به لایه پوشاننده یا همان سطح مخاطی پرهیز نمود چرا که در صورت آسیب به این لایه احتمال بروز پارگی و یا سوراخ شدگی تیغه میانی وجود دارد که بسته به اندازه و جای آن باعث علائمی متفاوت می شود . در صورتی که سوارخ شدگی کوچک باشد باعث می شود حین تنفس صدای صوت از بینی شنیده شود و نیز اگر سوراخ شدگی تیغه میانی بزرگ باشد باعث خشکی بینی ، خون ریزی و احساس گرفتگی در داخل بینی را ایجاد می کند .
دقت در عمل جراحی بینی نه تنها باعث بهبود مشکلات داخل و ظاهر بینی ناشى انحراف تیغه میانی بینی می شود بلکه باعث پیشگیری از عوارض در آینده خواهد شد .
